ปลากาดำ หรือภาษาเหนือ เรียกว่าปลาเพี้ย เป็นปลาที่กินตะไคร้น้ำ สาหร่าย และอินทรีย์สาร พฤติกรรมของปลาชนิดนี้ เที่ยวว่ายน้ำและแทะเล็มตามหิน และชอบกัดเกล็ดของปลาอื่น
ปลาแกง พบในแม่น้ำโขง เป็นปลา กินตะไคร้น้ำตามหิน ไม้ใต้น้ำ และอินทรีย์สารหน้าดิน ถ้าไม่มีหินให้ตะไคร้น้ำเกาะ และไม่มีไม้ใต้น้ำ ไม่มีอินทรีย์สาร ก็ไม่มีปลาชนิดนี้เช่นกัน แต่สภาพในปัจจุบันแม่น้ำโขงมีปริมาณตะกอนเพิ่มมากขึ้น จากเหตุหลายประการทีเห็นชัดเจน ได้แก่การพังทะลายของตลิ่ง การทำลายป่า
ปลาแกง เป็นปลาเกล็ดชุมชนนิยมนำมาทำลาบ ให้รสชาติอร่อย ปลาจากรูปนี้จับได้ทางฝั่งลาว ตรงข้ามกับป้ายแจ๋มป๋อง อำเภอเวียงแก่น จังหวัดเชียงราย
วันพุธที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2551
รูปปลาแม่น้ำโขง
วันจันทร์ที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2551
แม่น้ำโขง
ปลาแค้
แม่น้ำโขงมีต้นกำเนิดในประเทศจีน ไหลเข้าประเทศไทยที่อำเภอเชียงแสน ผ่านอำเภอเชียงของ และออกจากประเทศไทยที่อำเภอเวียงแก่น โดยอีกฝั่งหนึ่งเป็นประเทศลาว แม่น้ำโขงจึงเปรียบเสมือน supper market ปลา ที่ชุมชนไปหาปลา โดยไม่ต้องเสียเงิน ถ้าสามารถหาปลาเองได้ ปลาที่ยกตัวอย่างในรูป คือปลาแค้ จับได้ในช่วงฤดูฝน ในฝั่งลาว เป็นปลาน้ำจืดที่มีรสชาติอร่อย ถ้านำมาขายทั้งตัวกิโลละ 180 บาท
ปัจจุบันปริมาณลดลง โดยสาเหตุที่ยังไม่สามารถยืนยัง ว่าเนื่องจากการจับในปริมาณที่มาก เพราะประชากรที่เพิ่มขึ้น หรือจับมาขายเป็นรายได้เสริมโดยไม่ได้คำนึงว่าเป็นช่วงวางไข่หรือไม่ หรือคุณภาพแม่น้ำโขงเสื่อมลง เนื่องจากการสร้างเขื่อนในประเทศจีน และการทิ้งขยะปฏิกูลลงสู่แหล่งน้ำ น่าเสียดายมากถ้าในอนาคตไม่มีปลานี้ในแม่น้ำโขง เพราะจะทำให้ชุมชนขาดอาหารโปรตีนจากปลา ซึ่งจัดเป็นโปรตีนที่มีคุณภาพ
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)